Waarom ik kies het V niet te nemen
Van 2004 tot en met 2006 ging ik voor mijn toenmalig werk in Zuid-Amerika werken en kreeg ik opnieuw het H-epatitis A + B V. en het t-etanus V. ingespoten om in orde te zijn. In 2007 reisde ik naar Peru en kreeg het Gele Koorts V ingespoten omdat dit verplicht was om het land binnen te gaan.
Zowel in de Dominicaanse Republiek en in Peru werd ik opgenomen in het ziekenhuis met symptomen van voedselvergiftiging.
In 2008 begon ik allerlei fysieke kwalen te ervaren in mijn lichaam, klierkoorts, chronische peesontstekingen, grieptoestanden, darmklachten en een sterke vermoeidheid.
Na een aantal doktersbezoeken waar geen concrete diagnose kon gesteld worden en vooral na de laatste waar een dokter me zei ‘je gaat er mee moeten leven’ en ‘hier heb je een pilletje voor de pijn’, was ik er helemaal klaar mee en voelde ik een diep verlangen om een dokter te vinden die mij achter de fysieke verschijnselen kon waarnemen.
Voor het eerst voelde ik dat er iets meer moest zijn dan enkel mijn fysieke beperking.
Waarom toont mijn lichaam deze signalen? Waarom ervaart mijn lichaam pijn?
Ik ging op internet zoeken naar holistische geneeswijzen en kwam terecht bij een dokter die zowel in de reguliere geneeskunde geschoold is als in de natuurlijke gezondheidszorg. Zij nam een HIPP (hypo-ionische eiwitprofiel) bloedanalyse bij me en zag het beeld van het Chronisch Vermoeidheidssyndroom.
Ze zei tegen me ‘Ik zie het beeld van Chronisch Vermoeidheidssyndroom bij jou, ik ga niet zeggen dat je dit hebt of jou dit label opleggen. Je bent 26 jaar, je kan dit zelf nog veranderen.’ Ik ben vandaag nog steeds dankbaar dat ze me dit op die manier communiceerde. Het is zo gemakkelijk om slachtoffer te worden van een label dat je opgelegd krijgt. In plaats daarvan ging ze mijn zelfgenezend vermogen activeren, ondersteunen en versterken.
Ze hield zich niet zo zeer bezig met wat er toen zichtbaar was, de diagnose (het gevolg) maar was vooral geïnteresseerd in hetgeen wat tot dit beeld heeft geleid (de oorzaak).
Ze vroeg me allerlei vragen en toen ik haar mijn geschiedenis vertelde, kwam er snel meer duidelijkheid. Over mijn eetpatroon, mijn levenswijze, de schade wat V kan verrichten, het gebruik van de pil, etc…
Een heel nieuwe wereld ging voor me open. Eindelijk voelde ik me gezien als een compleet mens; fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel.
Ik paste mijn eetpatroon aan en liet me testen op voedingsintoleranties om de ontgifting en de heropbouw van mijn darmweefsel te ondersteunen. Voor een tijdje at ik geen vlees, geen gluten, suiker of alcohol. Ik stopte met de pil en in 2009 stopte ik met alcohol drinken voor 8 jaar.
Ik leerde meer aandacht te hebben voor vers voedsel en biologische producten. Ik nam verschillende voedingssupplementen voor het zelfgenezend vermogen in mijn lichaam aan te sterken.
Mijn lichaam voelde zich heel blij en vrij worden met deze nieuwe gewoontes.
Daarnaast deed ik ook het nodige therapeutische werk in trainingen die gericht waren op schaduw- en lichaamswerk.
Het heeft een aantal jaren geduurd om mezelf te ontdoen van alle opgestapelde toxische stoffen en nog steeds is dit proces gaande.
In 2011 starte ik met een 4-jarige opleiding tot gezondheidsconsulent en daar kreeg ik opnieuw een aantal openbaringen. Ik leerde het menselijk lichaam in de diepte kennen niet alleen vanuit een reguliere insteek maar ook vanuit een natuurlijke aanpak. Ik hoorde heel wat docenten en sprekers een ander plaatje delen dan dat wat me werd meegegeven in mijn opvoeding en de media. Ik stond versteld van de informatie die ik te horen kreeg. Het heeft er voor gezorgd dat ik meer kritisch begon na te denken ipv de mainstream te volgen en zomaar alles met de paplepel in te nemen.
Ik begon me meer te verdiepen in de geheime agenda van de farmaceutische wereld en dit heeft me nog meer bewustzijn gebracht in wat ik kies in te nemen en te ontvangen in mijn lichaam.
Het V is daar geen deel meer van, vooral de laatst populaire versie niet.
Ik weet welke toxische stoffen er in zitten, welk effect dit heeft op mijn lichaam en hoe dit mijn immuunsysteem aantast.
Ik kies liever voor een preventieve aanpak, het blijven voeden van mijn zelfgenezend vermogen en om in een zo puur mogelijk lichaam te mogen leven.
Ik ervaar hoe puurder mijn lichaam is hoe puurder de energie van mijn ziel zich vrij kan bewegen en zich tot uiting kan brengen, hoe meer aligned ik mijn zielenmissie hier kan neerzetten en mijn volle potentieel kan ervaren.
Hoe gezonder dit lichaam is, hoe vlotter en aangenamer mijn reis hier op deze planeet verloopt.
Het laatst ontworpen V doet me heel sterk vragen stellen.
Ik heb gelezen dat de normale procedure van een V-ontwerp een aantal jaren duurt vooraleer het goedgekeurd wordt. Omdat dit oa. klinisch geteste procedures moet doorgaan etc…
Is het dan niet raar dat er nu plots op minder dan een jaar een V op de markt wordt gebracht dat zelfs niet deftig op mensen is getest?
Ik zie dat heel wat artsen (en heel veel vanuit de reguliere sector) die de doeltreffendheid en werking van dit V in twijfel trekken, bedreigt worden en het zwijgen opgelegd worden door hogere instanties.
Is dit niet raar?
Als alles zo veilig en gezond is, waarom al die heisa en gedoe?
Hebben we als mens niet het recht om de pro EN contra te weten vooraleer we iets kiezen? Waarom wordt ons heel wat informatie ontnomen of in de doofpot gestopt? Wat mogen we niet horen?
Waarheid.
De laatste twee weken was ik onverwacht in België voor mijn familie.
Het is voor mij met onmacht toe kijken hoe de V campagne daar plaats vindt. Voor alle duidelijkheid, het gaat hier niet over wat juist of fout is. Ik respecteer iedereen z’n eigen keuze hierin.
Ik huiver alleen soms bij de onwetendheid die er nog bij vele mensen is (omdat er zoveel in de doofpot beland). Als ik lees of hoor van mensen dat hun eerste intuïtieve buikgevoel ’nee’ zegt maar ze dan toch voor ‘ja’ gaan door sociale druk en/of manipulatie van de instanties, dan draait mijn maag om. Als ik hoor dat naast oudere mensen nu ook zwangere vrouwen voorrang krijgen om het V te krijgen, dan wordt Kali en Jean D’Arc in mezelf wakker. Ik zou als het ware met mijn zwaard ten strijde kunnen gaan, maar vanuit hogere leiding weet ik dat dit geen zin heeft. Het gaat niet meer om strijd, het gaat om aanvaarding en blijven geloven en vertrouwen in de kracht van waarheid.
Ik voel dat ik super sensitief en beschermend naar kinderen ben deze tijd. Het raakt me diep en ik maak me zorgen. Een volwassene kan een eigen keuze maken en kan daar z’n eigen verantwoordelijkheid in nemen. Kinderen en ongeboren kinderen kunnen dit niet, die hangen af wat hun ouders beslissen.
Er is zo weinig geweten over de bijwerkingen en gevolgen van dit V, omdat er geen langdurige tests zijn gebeurd en al zeker niet bij zwangere vrouwen.
Hoe dit de vruchtbaarheid beïnvloed bij vrouwen (en mannen), welke toxische stoffen er mee worden gegeven door borstvoeding en de immuniteit van de baby beïnvloedt. Wat de invloed is op de groeiende kwetsbare foetus in de baarmoeder van een ge-V vrouw?
Ik huiver bij de gedachte van dit alles.
Als eventueel toekomstige moeder voel ik het belang, de verantwoordelijkheid en de zorg in mijn eigen lichaam naar mijn kinderen en hun kinderen en alle verdere generaties die hieruit verder zullen ontstaan.
Het laat me voelen dat het niet alleen gaat over onze eigen persoon en leven, maar over zoveel meer dat nu nog niet zichtbaar is.
Ik deel dit alles omdat ik graag mijn stem wens te laten horen.
En het gaat er niet om dat dit DE waarheid is, of wat juist of fout is.
Je bent welkom te nemen wat resoneert en te laten wat niet met je resoneert.
Je bent welkom te doen en te kiezen wat voor jou klopt in je leven.
Dit is een manier om mezelf als vrij denkend/bewegend mens ruimte te geven.
En laat dit de boodschap zijn voor ons allemaal, dat we elkaar de vrijheid kunnen blijven geven om te kiezen wat voor elkeen klopt en dat we elkaar daarin kunnen aanvaarden en respecteren.
Moge deze woorden meer bewustzijn creëren in jouw reis.
Alsook het belang van V-schade meer aandacht geven als mogelijk gevolg van een huidig en/of toekomstige ziektebeelden.
Moge je beschermd en gezond zijn,
Vanuit liefde,
Evelien De Wit
Touch of Medicine